ಚಿನ್ನದ ಮಲ್ಲಿಗೆ ಹೂವೆ
ಬಿಡು ನೀ ಬಿಂಕವ ಚೆಲುವೆ
ನಿನ್ನ ಒಲವು ಬೇಕೆಂದು ಬಳಿಗೆ ಬಂದಾಗ
ಚಲವು ನನ್ನಲ್ಲಿ ಏಕೆ
ಮಾತಲ್ಲಿ ಜೇನು ತುಂಬಿ
ನೂರೆಂಟು ಹೇಳುವೆ
ನನಗಿಂತ ಚೆಲುವೇ ಬರಲು
ನೀ ಹಿಂದೆ ಓಡುವೆ
ನಿನ್ನನ್ನು ಕಂಡ ಕಣ್ಣು
ಬೇರೇನೂ ನೋಡದಿನ್ನು
ನಿನಗಾಗಿಯೇ ಬಾಳುವೆ ಇನ್ನು ನಾನು
ಹೊನ್ನಿನ ದುಂಬಿಯೆ ಇನ್ನು
ನಿನ್ನ ನಂಬೆನು ನಾನು
ನನ್ನ ಮೊಗವ ಕಂಡಾಗ
ನೆನಪು ಬಂದಾಗ
ಒಲವು ಬೇಕೆಂದು ಬರುವೆ
ಆ ಸೂರ್ಯಚಂದ್ರ ಸಾಕ್ಷಿ
ತಂಗಾಳಿ ಸಾಕ್ಷಿಯು
ಎಂದೆಂದು ಬಿಡದಾ ಬೆಸುಗೆ ಈ ನಮ್ಮ ಫ್ರೀತಿಯು
ಬಂಗಾರದಂಥಾ ನುದಿಯ
ಸಂಗಾತಿಯಲ್ಲಿ ನುಡಿದು
ಆನಂದದ ಕಂಬನಿ ತಂದೆ ನೀನು
No comments:
Post a Comment