ಜಿ.ಪಿ. ರಾಜರತ್ನಂ ಅವರ ರತ್ನನ ಪದಗಳ ಒಂದು ಸುಂದರ ಪದ್ಯ.
ನೀನ್ ನನ್ ಹಟ್ಟೀಗ್ ಬೆಳಕಂಗಿದ್ದೆ ನಂಜು
ಮಾಗೀಲ್ ಹುಲ್ಲ್ ಮೇಲ್ ಮಲಗಿದ್ದಂಗೆ ಮಂಜು
ಮಾಗೀ ಕುಗ್ತು, ಬೇಸಿಗೆ ನುಗ್ತು,
ಇದ್ಕಿದ್ದಂಗೆ ಮಾಯವಾಗೊಯ್ತು ಮಂಜು
ನಂಗೂ ನಿಂಗೂ ಎಂಗ್ ಅಗಲೋಯ್ತ್ ನಂಜು
ಶ್ರೀರಂಗಪಟ್ಟಣ್ ದ್ ತಾವ್ ಕಾವೇರಿ ಒಡ್ದಿ
ಎರಡ್ ಹೋಳಾಗಿ ಪಟ್ಣದ ಸುತ್ತಾ ನಡ್ದಿ
ಸಂಗಂದಲ್ಲಿ ಸೇರ್ಕೊಂದು ಮಳ್ಳಿ
ಮುಂದಕ್ಕೋದ್ದು ನಮ್ಗೆ ಙ್ನಾನದ್ ಪಂಜು
ಈಗಗಲಿದ್ರೇನ್ ಮುಂದ್ ನಾವ್ ಸೇರ್ತೀವ್ ನಂಜು.
ಹಗಲೋಡ್ಗ್ತೆ ರಾತ್ರೀ ಬಂತಂತಂಜಿ
ರಾತ್ರಿ ಮುಗ್ದೋದ್ರೆ ಹಗಲೇ ಅಲ್ವ ನಂಜಿ
ರಾತ್ರಿ ಬಿತ್ತು ಹಗಲೇ ಬತ್ತು
ಹೋಗೋದ್ ಮಳ್ಳಿ ಬರೋಕಲ್ವಾ ನಂಜಿ
ಆ ನೆಂಬ್ಕೆ ನನ್ ಜೀವ ಉಳ್ಸೋ ಗಂಜಿ
No comments:
Post a Comment