ಊರುಗೋಲುಗಳು

ಒಂದೇ ಒಂದು ಹೆಜ್ಜೆ
ಇಡಲಿಲ್ಲ ನಾನು ಏಳು ವರುಷಗಳ ವರೆಗೆ
ಪ್ರಸಿದ್ದ ವೈದ್ಯರೊಬ್ಬರ ಕಂಡೆ ಈ ಬಗ್ಗೆ
ಕೇಳಿದರವರು 'ಈ ಊರುಗೋಲುಗಳು ನಿನಗೇಕೆ?'
ನುಡಿದೆ ನಾ 'ನಾನಲ್ಲವೆ ಕುಂಟ ಅದಕೆ'

ಮರುನುಡಿದ ಕೂಡಲೇ ವೈದ್ಯ 'ಆಶ್ಚರ್ಯವೇನದರಲ್ಲಿ
ಊರುಗೋಲುಗಳ ಕಿತ್ತತ್ತಲಿಡು ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ
ಕುಂಟಾದರೇನು ? ಹಾಗೆ ಕುಂಟುತಲೇ ನಡೆ
ನೆಲಕೆ ಬೀಳು, ಬಿದ್ದು ತೆವಳು ನಡೆಯಲಾಗದೆಡೆ"

ಕಿತ್ತುಕೊಂಡ ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಆಸರೆಗೋಲುಗಳ
ಹೇಳುತ್ತ ಹೀಗೆ, ನಗುತ್ತ ದೆವ್ವದ ನಗೆ !
ಮುರಿದನೆರಡೂ ಕೋಲುಗಳ ಬೆನ್ನ ಹಿಂದೆ
ಮುರಿದು ಒಲೆಗಿಟ್ಟ ನನ್ನ ಆಶೆಯನ್ನೇ

ಅರೆ,! ನಾನೀಗ ಗುಣವಾಗಿದ್ದೇನೆ .. ನಡೆಯಬಲ್ಲೆ
ಬರೆ ನಗೆಯ ಮದ್ದು .. ಇನ್ನೆಂಥದಲ್ಲೆ
ಆದರೂ ಒಮ್ಮೊಮ್ಮೆ ಕೋಲುಗಳ ಕಂಡಾಗ
ಕುಂಟುತ್ತಲಿರುತ್ತೇನೆ ಕೆಲವು ಘಳಿಗೆ.

(ಬರ್ಟೋಲ್ಟ್ ಬ್ರೆಕ್ಟ್ ನ "The cruches" ನ ಭಾವಾನುವಾದ)
೨೫/೫/೧೯೯೨

English version is here

THE CRUTCHES

Seven years I could not walk a step.
When I to the great physician came
He demanded: Why the crutches?
And I told him: I am lame.

He replied: That¹s not surprising.
Be so good and try once more.
If you¹re lame, it¹s those contraptions.
Fall then! Crawl across the floor!

And he took my lovely crutches
Laughing with a fiend¹s grimace
Broke them both across my back and
Threw them in the fireplace.

Well, I¹m cured now: I can walk.
Cured by nothing more than laughter.
Sometimes, though, when I see sticks
I walk worse for some hours after.