ಬೆಳದಿಂಗಳ ರಾತ್ರಿಯಲ್ಲಿ
ಹೊಳೆ ಹೊಳೆಯುತ ಹಾಲಿನಂತೆ
ಯಮುನೆ ಹರಿಯುತಿದ್ದಳು
ಗೋಕುಲದ ಅಂಗಳದಲಿ
ಸಾಲು ಸಾಲು ಧೇನುಗಳು
ಮೆಲುಕು ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದವು
ಮುರಳಿ ಗಾನ ಲೋಕದಲ್ಲಿ
ರಸ ಸಾಗರ ಯಾನದಲ್ಲಿ
ಕೋಟಿ ಕೋಟಿ ಮನಸುಗಳು ತೇಲುತಿದ್ದುವು.
ವೇಣು ನಾದ ಕೇಳಿ ಸೋತ
ಹಿಂಡು ಹಿಂಡು ಷೋಡಶಿಯರು
ರಾಗ ರತಿಯ ಗುಂಗಿನಲ್ಲಿ ಮುಳುಗುತಿದ್ದರು.
ಕೊಳಲ ದನಿಯ ಮಿಡಿಸುವವನೋ
ಜಗವನೆಲ್ಲ ಕುಣಿಸುವವನೋ
ಅವನ ಪ್ರೀತಿ ಬೇಡಿ ಬೇಡಿ ಹಾಡುತಿದ್ದರು.
ಎಲ್ಲರೊಡನೆ ನಲಿವ ಅವನು
ಇನಿದನಿಯ ಗೀತೆ ಅವನು
ಜಗವನೆಲ್ಲ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಗೆಲ್ಲುತಿದ್ದನು.
ಅದರವನ ಮನದ ತುಂಬ
ರಾಧೆಯೆಂಬ ಪ್ರೀತಿ ಬಿಂಬ
ಅವಳ ನೆನಪ ತುಂಬಿಕೊಂಡು ಹಾಡುತಿದ್ದನು.
ಅವಳ ಪ್ರೀತಿ ಧಾರೆಗಾಗಿ
ವಿರಹದುರಿಯ ಶಮನಕಾಗಿ
ರಾಧೇ ರಾಧೆ ಎಂದು ಅವನು ಕಾಯುತಿದ್ದನು
